چگونه در دوران کرونا دانش آموزان را تشویق به درس خواندن کنیم؟
به گزارش وبلاگ ساعت فانتزی، خبرنگاران: چه دانش آموز باشید یا معلم، حضور در کلاس مثل بودن درپناهگاه است. جایی که در آن می توانید خود را در دانش و یادگیری غرق کنید و حتی شده برای چند ساعت در هفته، مسائل بیرون از کلاس درس را فراموش کنید.
اما امروزه تعداد زیادی از مدارس و دانشگاه ها در سراسر جهان به دلیل بحران ناشی از ویروس کرونا موقتاً تعطیل شده اند و تا اطلاع ثانوی امکان حضور فیزیکی در کلاس های درس وجود ندارد و، چون مردم هم چنان با تاثیرات کووید 19 سر و کار دارند، در بسیاری از کشور ها کلاس های درس به صورت آنلاین یا مجازی برگزار می شوند. تقریباً تمام مطالب مختلفی که توسط مراکز مختلف آموزش و پرورش ارائه شده است، بر فناوری آموزش متمرکز شده اند: راه های بهینه سازی سایت های آموزش آنلاین، ابزار هایی برای ضبط جلسات تدریس مجازی، نحوه برگزاری امتحانات آنلاین و مانند آن.
با وجود این که دانش فنی برای ارتباط با دانش آموزان و برگزاری کلاس های مجازی لازم است، اما به تنهایی برای ادامه تدریس و یادگیری کفایت نمی نماید. دانش آموزان و معلمان باید بتوانند فراتر از ارتباط الکترونیکی، از نظر عاطفی به ویژه در مواقع اضطراب و بحران با هم ارتباط برقرار نمایند. متخصصین علوم اعصاب اعتقتد دارند احساسات برای یادگیری مهم هستند. همان طور که در خطای دکارت، آنتونیو داماسیو اظهار می نماید: ما ماشین های فکری نیستیم. ما ماشین های احساسی هستیم که فکر می نمایند. پس نباید نقش مهم مسائل عاطفی را در یادگیری، کوچک بشماریم؛ و باید بدانیم تغییرات عظیم آموزشی مثل آنچه در اثر کرونا اتفاق افتاده است، از نظر عاطفی بر دانشجویان و دانش آموزان تاثیر می گذارد.
البته ما این جا قصد نداریم تصمیمات موسسات آموزش عالی را مبنی بر برگزاری کلاس های خود به صورت آنلاین یا تعطیل کردن دانشگاه ها زیر سوال ببریم. در واقع ما می خواهیم ببینیم که چگونه می توانیم در مواقع بحرانی به خوبی تدریس کنیم و اطمینان حاصل کنیم که دانش آموزان نیز خیلی خوب یاد می گیرند. به ویژه به دانش آموزانی فکر می کنیم که خانه برایشان محیط امنی نیست و چندین سال است که خوابگاه و کلاس درس پناهگاه امن شان محسوب می گردد.
دانشجویانی که جامعه خود را در دانشگاه پیدا نموده اند یا دانشجویانی که برای ادامه تحصیل و احساس امنیت به دانشگاه متکی هستند. به عبارت بهتر، بیشتر دانشجویان. بنابراین، می خواهیم بدانیم معلمین و اساتید چگونه می توانند به تعادل بار ذهنی و عاطفی دانش آموزان و دانشجویان خود یاری نمایند تا آن ها بهتر بتوانند این دوران را پشت سر بگذارند.
حال با توجه به مطالبی که گفتیم، می خواهیم خود را جای تمام دانشجویان و دانش آموزانی بگذاریم که به دنبال تاثیرات کووید 19 در خانه قرنطینه هستند و در کلاس های آنلاین شرکت می نمایند. موارد زیر لیستی کوتاه از کار هایی است که دوست داریم معلم ها و اساتید برایمان انجام دهند:
1. به دانش آموزان خود ایمیل بزنید تا به آن ها یادآوری کنید در کنارشان هستید
به آن ها بگویید که چگونه برای مقابله با اوضاع جدید، برنامه درسیتان را تغییر دادید و این که تغییر بخشی از زندگی است. با دانش آموزان خود هم دردی کنید و راحت باشید. مثلاً به آن ها بگویید که وقتی داشتید صحبت هایشان را در کلاس آنلاین می خواندید، ناگهان به ذهن تان رسید خانه را کمی تمیزکاری کنید. کاری که مدام آن را عقب می انداختید.
2. روی مفهوم سخت گیری تأمل کنید
دانشجویان خود را به چالش بکشید و همین طور آن ها را حمایت کنید. به عنوان معلم، میزان سخت گیری و حمایت شما باید با هم در تعادل باشند. اما به دلیل کرونا در شرایطی هستیم که دانش آموزان به حمایت بیشتری از سخت گیری احتیاج دارند. این را می گوییم، چون نگرانیم برخی از اساتید روی سخت گیری تاکید بیشتری داشته باشند. اما بیایید کمی صادق باشیم. با توجه به شرایط، بهتر است فشار درسی کمتری به دانشجو وارد کنیم.
3. برخی از مطالبی را که قبل از تعطیلی در کلاس های حضوری درس داده بودید مرور کنید
به خصوص برای آن دسته از دانش آموزانی که دل شان برای محیط کلاس تنگ شده است. این احتمالاً به حافظه آن ها یاری می نماید زمانی را که بخشی از جامعه دانشجویی بودند به خاطر بیاورند و به آن ها یادآوری می نماید که هنوز بخشی از همان جامعه هستند. به عنوان مثال وقتی به دانشجویان خود ایمیل می زنید بگویید: یادتان هست در کلاس در خصوص این مسئله صحبت نموده بودیم؟
یا این که از جملات امیدوار نماینده و خوش بینانه بهره ببرید. مثلاً بگویید: وقتی مهر به دانشگاه برگشتید می توانیم در خصوص این مبحث درسی تحقیق کنیم. این به دانشجویان یاری می نماید تا مشتاقانه منتظر بازگشت به دانشگاه باشند.
4. فرصتی برای دانش آموزان فراهم کنید که به هم شماره تلفن بدهند!
یاری کنید آن هایی که دوست دارند در تلگرام یا واتس اپ با هم گروه بزنند. گاهی اوقات ممکن است برای برخی دانش آموزان مشکل باشد که شماره تلفن همکلاسی های خود را بخواهند. اما در چنین شرایطی بهتر است افراد با هم در ارتباط باشند و از هم حمایت عاطفی دریافت نمایند. به خصوص این که بدانید افراد دیگری نیز در وضعیتی مشابه شما قرار دارند، باعث می گردد راحت تر بتوانید مسائل را پشت سر بگذارید.
5. مسئله مهمی که با آن روبه رو هستیم را نادیده نگیرید
اگر می توانید با دانش آموزان خود در خصوص کووید 19 و احساس ترس صحبت کنید. این فرصت بسیار خوبی است که به آن ها یادآوری کنید منابع خبری خود را آگاهانه انتخاب نمایند و مراقب باشند اطلاعات غلط برخی رسانه ها را باور ننمایند.
6. یادتان باشد که دانشجویان به جز کلاس های درس و دانشگاه، از چیز های دیگری نیز در زندگیشان عقب افتاده اند
به طور مثال در دانشگاه انجمن ها و کانون هایی وجود دارد که دانشجویان در خصوص مسائل غیر درسی مثل ورزش و فرهنگ و هنر با هم صحبت و فعالیت می نمایند؛ که با توجه به تعطیلی دانشگاه ها، دیدار های حضوری در این کانون ها هم لغو شده است؛ و برای خیلی از آن ها حتی جلسه مجازی هم تشکیل نمی گردد.
7. سعی کنید برای آن ها فضایی ایجاد کنید که بتوانند در آن از مسائل زندگیشان صحبت نمایند
مخصوصاً فضایی که بتوانند ترس و استرس خود را تخلیه نمایند. بگذارید دانشجویان تان بدانند که کنارشان هستید و اگر یاری خواستند به آن ها یاری می کنید. بگذارید بدانند شما با مشاورین و متخصصین سلامت روان در تماسید و اگر خواستند با کسی حرف بزنند آن ها را هدایت می کنید. یا این که شخصاً از هر کدام از دانش آموزان یا دانشجویان خود بپرسید که چه یاریی می توانید به آن ها بکنید.
حرف آخر
واضح است لیستی که خواندید جامع نیست و می تواند موارد بیشتری داشته باشد. احساسات تاثیر عمیقی بر یادگیری دانش آموزان دارد. به خصوص همان طور که احساسات مثبت در برخی موارد به یادگیری بهتر یاری می نماید، احساسات منفی مثل ناراحتی یا استرس تاثیر بدی بر یادگیری می گذارد.
ضمناً احساسات بر روی حافظه نیز تاثیر می گذارند و باید جدی گرفته شوند. امروزه علاوه بر تکنولوژی های پیشرفته و روش های هوشمندانه برای تدریس، به ایجاد محیطی سالم و امن در کلاس درس احتیاجمندیم و مسائلی مانند کرونا فقط این احتیاج را پررنگ تر نشان می دهند. چه کلاس حضوری باشد یا مجازی، احتیاج داریم به احساسات دانشجویان اهمیت دهیم. اصلاً تصور کنید دانشجو یا دانش آموزی هستید که در کوشش است در چنین اوضاع نا به سامانی درس بخواند. به نظر شما چه عواملی باعث می گردد به درس خواندن ترغیب شوید؟ نظرات خود را با ما در میان بگذراید و نباید فراموش کنید یادگیری و امید از یک دیگر جداشدنی نیستند.
منبع: insidehighered
منبع: برترین ها