سیگنال روزنامه دولت به مذاکره کنندگان اروپایی در وین - وبلاگ ساعت فانتزی

به گزارش وبلاگ ساعت فانتزی، روزنامه ایران در یادداشتی در باره انتظارات از مذاکرات وین نوشت: نکته مهم و قابل توجه در این زمینه، کوشش برای تفسیر معنای مذاکرات موفقیت آمیز و مذاکرات شکست خورده از سوی رسانه های غربی و رسانه های فارسی زبان معاند و حتی بعضی از طیف های سیاسی داخل کشور است؛ به نحوی که دستیابی به هرگونه توافقی را پیروزی و ادامه مذاکرات را شکست معرفی می نمایند.

در این زمینه باید توجه داشت که اصل مذاکره نه برای به توافق رسیدن بلکه برای تأمین منافع ملی ایران طراحی شده و اگر دستیابی به یک توافق بد، شرایط را برای خسارت وارد شدن به منافع ملی - مانند اتفاقی که در توافق سال 2015 میلادی افتاد - فراهم می نماید، قطعاً باید از آن دوری کرد.

به طور ویژه، حالا که تمام اعضای 4+1 به دقیق و فنی بودن پیش نویس های پیشنهادی ایران اعتراف نموده اند و آن را یک مبنای خوب و مناسب برای ادامه رایزنی ها و مذاکرات ارزیابی نموده اند، راهبرد رسانه ای و حتی سیاسی در داخل کشور باید به سمت توافق خوب برای تأمین منافع ملی باشد. در این بستر، پیروزی - فارغ از توافق یاعدم توافق - به معنای تأمین منافع ملی ایران است و شکست - حتی در صورت توافق - به معنای آسیب تماشا منافع ملی کشورمان.

حالا که در مذاکرات وین 7، یک تیم کارشناسی با استفاده از تمام ظرفیت های فنی، مالی، هسته ای و سیاسی کشورمان تشکیل شده و فرایند مذاکرات هم برای به نتیجه رسیدن و زمینه سازی برای یک توافق خوب که تأمین نماینده منافع ملی کشورمان باشد، فراهم است، باید نسبت به بازی مقصرانگاری که از سوی بعضی رسانه ها طراحی و پیاده سازی شده، هوشیار بود و اجازه تحقق آن را نداد. البته این پروژه درگام نخست خود موفقیتی نداشت؛ چرا همان طور که گفته شد، تیم مذاکره نماینده کشورمان با درخواست های تعیین و واضح که به طور کامل منطبق بر توافق سال 2015 و حتی پیش نویس وین 6 است، وارد کارزار مذاکراتی وین 7 شد و همین مسأله، طراحی طرف غربی را برهم زد.

حالا باید منتظر ماند و دید طرف اروپایی تا آخر این هفته که قرار است ادامه مذاکرات پیگیری گردد، چگونه کوشش می نمایند این آشفتگی در رفتار و تصمیم گیری را جبران نمایند؛ با پذیرش و قبول پیش نویس های ایران و شروع مذاکرات جدی کارشناسی برای بحث درباره هر کدام از آن ها یا زیر میز مذاکره زدن و قبول مسئولیت شکست مذاکرات و به بن بست کشیدن آن؟